آلودگی اطلاعات به معنای اخص کلمه یعنی آلودن اطلاعات درست به نادرست؛ به تعبیر دیگر از بین بردن ارزش، کیفیت، صحت و محتوای اطلاعات بر اثر دخالت اطلاعات نادرست را آلودگی اطلاعات کویند. البته ممکن است تعابیر خاصی از آلودگی اطلاعات شود که برخاسته از نگرش افراد نسبت به این مسئله باشد. به عنوان مثال از دیدگاه نمایه ساز و کاربر"ریزش کاذب اطلاعات و بازیافت ناخواسته" از دیدگاه متخصص اطلاع رسانی "بار اضافی اطلاعاتی، اطلاعات نا مربوط و فاقد بار اطلاعاتی" از دیدگاه متخصص ارتباطات "اختلال یا پارازیت" ممکن است آلودگی اطلاعات تعبیر شوند.

جوامع ابتدايي و كشاورزي براي توليد اقتصادي نياز به اطلاعاتي داشتند كه نسبتاً ساده بود و بيشتر از طريق افرادي كه در مجاورت هم مي‌زيستند قابل حصول بود. اطلاعات در اين جوامع غالباً به‌صورت شفاهي يا با استفاده از علائم يا اشاره‌ها انتقال مي‌يافت و به‌سبب رقابت در عرصه‌هاي مختلف زندگي، گاه با اطلاعات نادرست همراه بود. اطلاعاتي كه از طريق نقّالان به‌صورت شفاهي و سينه به سينه نقل مي‌شد گاه به‌منظور جلب نظر مخاطبان يا كسب منافعي خاص توسط آنان تحريف يا آميخته به دروغ مي‌شد.

اقتصاد عصر انقلاب صنعتي، مستلزم ايجاد وحدت و هماهنگي نزديك در كارهايي بود كه در آنِ واحد در چندين محل انجام مي‌گرفت و لازم بود كه نه تنها مواد خام، بلكه حجم فراواني از اطلاعات نيز توليد و توزيع شود. بنابراين، صنايع مختلف براي پيشرفت كار خود نيازمند جريان يافتن مقدار زيادي اطلاعات بودند كه دستگاه چاپ، ابزار مناسبي براي اين جريان بود. اين انبوهي، طبعاً، اشاعه اطلاعات نادرست را نيز گسترده‌تر ساخت.

در عصر "فراصنعتي"، جوامع ناگزير به استفاده از شيوه‌ها و مجراهاي مختلف براي ارسال پيام و اطلاعات شدند تا هر فرستنده‌اي بتواند در آنِ واحد با انبوهي از گيرندگان ارتباط برقرار كند، كه اين امر با پيشرفت فن‌آوري‌هاي اطلاعاتي، تأسيس شبكه‌هاي رايانه‌اي، و اينترنت تسهيل گرديد؛ اما پيامد آن، هجوم سيل‌آساي اطلاعات پراكنده، تكراري، و نادرست در مقياسي گسترده بود.انبوهي اطلاعات موجب شد كه عصر حاضر را عصر "انفجار اطلاعات" بنامند و اين انفجار، خود ميزان آلودگي اطلاعات را نيز افزايش داد؛ زيرا در واقع، هرچه توليد اطلاعات افزايش يابد احتمال افزوده شدن بر آلودگي آن نيز بيشتر خواهد شد. شكل‌گيري شبكه‌هاي رايانه‌اي نظير اینترنت و پيشرفت نشر الكترونيكي شرايط آلودگي اطلاعات را سهل‌تر كرد يا احتمال آن را افزايش داد؛ زيرا بدين ترتيب، فرصت‌هاي زيادي براي نشر اطلاعات گمراه‌كننده و نادرست پيش مي‌آيد و مخاطبان نيز آنها را به‌عنوان اطلاعات مورد استناد به‌كار مي‌برند.

1. حذف (سانسور ). اين شيوه در ساختار سياسي جامعه بيشتر رايج است و پيام‌هاي سياسي، بيش از ساير پيام‌ها، آگاهانه انتخاب يا حذف مي‌شوند .اين نوع آلودگي به‌ويژه در سازمان‌هاي سياسي رواج بيشتري دارد.

2. وارونه‌سازي. در اين شيوه، اطلاعات را وارونه مي‌كنند و اطلاعات نادرست جايگزين اطلاعات درست مي‌شود، بدون آنكه مخاطب از اطلاعات درست اطلاعي داشته باشد.

3. تأخير. در اين شيوه، معمول‌ترين عمل، به تأخير انداختن ارسال پيام است؛ به‌گونه‌اي كه دريافت‌كننده پيام ديگر نتواند كاري انجام دهد. در نتيجه، اطلاعاتي كه در زمان خود مفيد بوده، با اين تدبير كارآيي خود را از دست خواهد داد

4. روش تركيب. در اين شيوه، اطلاعات نادرست همراه با اطلاعات درست عرضه مي‌شود؛ به‌طوري كه دريافت‌كنندگان پيام نمي‌توانند آنها را از يكديگر تميز دهند. اين‌گونه تركيب ممكن است در رسانه‌اي واحد صورت گيرد يا به‌طور همزمان از چند رسانه پخش شود.

گاه اطلاعات، به هنگام توليد، توسط پديدآورنده سهواً آلوده مي‌شود؛ به‌طور مثال، ممكن است در بيان مطالب، اشتباه لفظي يا حتي چاپي پيش آيد و سبب اشاعه يا انتقال اطلاعات نادرست شود. بنابراين، مي‌توان گفت كه شيوه‌ها و مجراهاي انتقال اطلاعات نادرست ممكن است بسيار متعدد و متنوع باشد، اما حاصل همه آنها آلودگي اطلاعات است.