تعريف ارتقاي سلامتHealth Promotion
در اولين كنفرانس بين المللي اوتاوا – 1986 ارتقاي سلامت به مفهوم توانمند سازي مردم درشناخت عوامل تاثيرگذار بر سلامت فردي – اجتماعي وتصميم گيري صحيح درانتخاب رفتارهاي بهداشتي و درنتيجه رعايت شيوه زندگي سالم تعريف شده است. به طورخلاصه ارتقاي سلامت عبارت از روند توانمند سازي افراد براي افزايش كنترل و بهبود سلامتي شان مي باشد. برقراري عدالت ، محيط مناسب ،اكوسيستم پايدار،صلح ،دسترسي به خدمات ،تضمين درآمد،تغذيه ،آموزش به عنوان شرايط اوليه و زير بنايي ارتقاي سلامت معرفي شدند.
با توجه به تعريف ارتقاي سلامت نتيجه گيري مي شود كه :- ارتقاي سلامت فراتر از آموزش سلامت وپيشگيري از بيماري ها مي باشد.- ارتقاي سلامت بر تجزيه و تحليل و توسعه ظرفيت سلامتي افراد تاكيد دارد.ديدگاه كلي نگر ارتقاي سلامت ، در نظر گرفتن سلامت رواني و اجتماعي در كنار سلامت فيزيكي مي باشد.
رویکرد های ارتقا سلامت جامعه
1- رويكرد پزشكي( كنترل عوامل خطر فيزيولوژيك )
2- رويكرد رفتاري( تصيح عوامل شيوه زندگي)
3- رويكرد اجتماعي – محيطي ( در جهت وضعيت هاي عمومي)
تاثیرکتابخانه های عمومی بر بهبود سلامت جامعه
به گزارش لیزنا به نقل از روزنامه هرالد اسکاتلند، یک تحقیق نشان میدهد که ۴۳ درصد از بزرگسالان برای درک راهنماییهای حساب کردن میزان استفاده از پاراسِتومال برای کودکان دچار مشکل میشوند. خطر مصرف بیش از حد داروهای رایج ریسکی است که به کمبود سواد بهداشتی مربوط میشود. این موضوع بر روی مباحث بسیاری مانند پیشگیری و درمان بیماریها و جراحتها تاثیر میگذارد.
سواد بهداشتی توان ما برای پیدا کردن، فهمیدن و استفاده از اطلاعات برای اتخاذ تصمیمات درباره سلامت و تندرستی برای خودمان و نزدیکانمان است. داشتن سواد بهداشتی به معنای توانایی اتخاذ تصمیمات آگاهانه درباره دنبال کردن مسیر بهبودی بیماریهای تهدید کننده زندگی مانند سرطان است
تهیه و تنظیم: خانم نیره ذوالقدر،
دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت اطلاعات دانشگاه تبریز